آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 12، شماره 2 - ( فصلنامه تخصصی انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایران 1403 )
جلد 12 شماره 2 صفحات 89-80 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Aghahasni Mahabadi F, Farjad Pezeshk A, Yousefi M. Comparison of Common Mechanisms in the Design of Hip Belts in Backpacks on the Coordination between Trunk and Hip Segments during Walking. Iran J Ergon 2024; 12 (2) :80-89
URL: http://journal.iehfs.ir/article-1-1027-fa.html
URL: http://journal.iehfs.ir/article-1-1027-fa.html
آقاحسنی مهابادی فریده، فرجاد پزشک عباس، یوسفی محمد. مقایسه‌ی تأثیر مکانیسم‌های رایج در طراحی کمربند لگنی کوله‌پشتی کوهنوردی بر هماهنگی بین اندام‌های تنه و لگن حین راه رفتن. مجله ارگونومی. 1403; 12 (2) :80-89
1- گروه علوم ورزشی، دانشکده‌ی تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
2- گروه علوم ورزشی، دانشکده‌ی تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران ،Abbas.Farjad@Birjand.ac.ir
2- گروه علوم ورزشی، دانشکده‌ی تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران ،
چکیده: (759 مشاهده)
اهداف: استفاده از کوله‌پشتی با کمربند لگن باعث محدود شدن حرکات لگن و اختلال در هماهنگی لگن و تنه می‌شود؛ لذا هدف این مطالعه مقایسه‌ی تأثیر مکانیسم‌های رایج در طراحی کمربند لگن در کوله‌پشتی کوهنوردی بر هماهنگی بین اندام‌های تنه و لگن طی راه رفتن بود.
روش کار: روش تحقیق از نوع نیمه‌تجربی بود و پژوهش درباره‌ی ۱۶ نفر از مردان انجام شد. از سه نوع کوله‌پشتی با کمربند لگن متفاوت استفاده شد. شرکت‌کنندگان کوله‌پشتی‌ها را با بار معادل ۱۳ کیلوگرم حمل کردند. برای بررسی هماهنگی از روش فاز نسبی پیوسته و تغییرپذیری آن استفاده شد. از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آزمون آنالیز واریانس با اندازه‌گیری مکرر برای مقایسه‌ی متغیرها در چهار حالت استفاده شد.
یافته‌ها: با توجه به نتایج، بین میزان هماهنگی در دو وضعیت بدون کوله‌پشتی و با کوله‌پشتی معمولی تفاوت وجود داشت؛ به‌طوری که هنگام حمل کوله‌پشتی معمولی، هماهنگی کاهش معناداری داشت (۰/۰۵P<). نتایج همچنین حاکی از این مطلب بود که تغییرپذیری در هماهنگی به دنبال استفاده از کوله‌پشتی‌های دارای کمربند لگن متحرک و فریم ضربدری نسبت به راه رفتن بدون کوله‌پشتی افزایش پیدا می‌کند (۰/۰۵P<).
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های موجود، کوله‌پشتی‌هایی که فریم متحرک ضربدری دارند با ایجاد آزادی حرکتی در دو اندام تنه و لگن، هماهنگی آنتی‌فاز بین این دو اندام را حفظ می‌کنند. همچنین، این کوله‌پشتی با افزایش تغییرپذیری در هماهنگی انعطاف‌پذیری بیشتری ایجاد می‌کند.
روش کار: روش تحقیق از نوع نیمه‌تجربی بود و پژوهش درباره‌ی ۱۶ نفر از مردان انجام شد. از سه نوع کوله‌پشتی با کمربند لگن متفاوت استفاده شد. شرکت‌کنندگان کوله‌پشتی‌ها را با بار معادل ۱۳ کیلوگرم حمل کردند. برای بررسی هماهنگی از روش فاز نسبی پیوسته و تغییرپذیری آن استفاده شد. از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آزمون آنالیز واریانس با اندازه‌گیری مکرر برای مقایسه‌ی متغیرها در چهار حالت استفاده شد.
یافته‌ها: با توجه به نتایج، بین میزان هماهنگی در دو وضعیت بدون کوله‌پشتی و با کوله‌پشتی معمولی تفاوت وجود داشت؛ به‌طوری که هنگام حمل کوله‌پشتی معمولی، هماهنگی کاهش معناداری داشت (۰/۰۵P<). نتایج همچنین حاکی از این مطلب بود که تغییرپذیری در هماهنگی به دنبال استفاده از کوله‌پشتی‌های دارای کمربند لگن متحرک و فریم ضربدری نسبت به راه رفتن بدون کوله‌پشتی افزایش پیدا می‌کند (۰/۰۵P<).
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های موجود، کوله‌پشتی‌هایی که فریم متحرک ضربدری دارند با ایجاد آزادی حرکتی در دو اندام تنه و لگن، هماهنگی آنتی‌فاز بین این دو اندام را حفظ می‌کنند. همچنین، این کوله‌پشتی با افزایش تغییرپذیری در هماهنگی انعطاف‌پذیری بیشتری ایجاد می‌کند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
ارگونومی در طراحی
دریافت: 1403/4/13 | پذیرش: 1403/5/10 | انتشار الکترونیک: 1403/5/10
دریافت: 1403/4/13 | پذیرش: 1403/5/10 | انتشار الکترونیک: 1403/5/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
