پیام خود را بنویسید

جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای کنترل شغلی

فاطمه رستمی، مریم فیض عارفی، امین بابایی پویا، اعظم جهانگیری مهر،
دوره 8، شماره 2 - ( 4-1399 )
چکیده

زمینه و هدف: پرستاران جز کارکنان اصلی هر بیمارستانی هستند. تعداد مراجعین زیاد ، حجم کار بالا و کمبود پرسنل باعث افزایش بار کار ذهنی در پرستاران می شود. از طرفی کاهش میزان کنترل فرایند کاری منجر به فشار روانی می شود .هدف از مطالعه حاضر بررسی نقش میانجی گری کنترل شغلی در تبیین ارتباط بین رضایت شغلی و  بارکار ذهنی در پرستاران است.
روش کار: مطالعه حاضر به صورت توصیفی – تحلیلی بر روی  ۱۸۸ پرستار بیمارستان های آموزشی شهر شوشتر و اردبیل در سال ۱۳۹۸ انجام شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه NASA-TLX، پرسشنامه رضایت شغلی JDI و پرسشنامه کنترل شغلی بود.  جهت تحلیل داده ها  از ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون  با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۸ و نرم افزار AMOS نسخه ۱۸صورت گرفت.
یافته ها: بر اساس نتایج مدل نهایی از برازش خوبی برخوردار بود (۰/۸۵۹ =  GFI، ۰/۹۲۱= CFI، ۰۶۷/۰=RMSEA ). همچنین نتایج نشان داد بین بار کار ذهنی و رضایت شغلی رابطه معنی دار وجود دارد (۰/۰۰۱ >p ، ۰/۳۳- r=) و این رابطه با حضور کنترل شغلی افزایش یافته است (۰/۰۰۱ >p ، ۰/۴۲- r=).
نتیجه گیری: میزان بالای کنترل شغلی، با افزایش میزان رضایت شغلی و کاهش بار کار فکری همراه است. در نتیجه جهت کاهش بار کار فکری و افزایش رضایت شغلی می توان کنترل شغلی  پرستاران را جهت بهبود شرایط کاری افزایش داد.

علیرضا عقیقی، مهدی رضایی طالع، علی لاهوتیان، سعید شهابی نیا،
دوره 8، شماره 3 - ( 8-1399 )
چکیده

زمینه و هدف: تحقیق حاضر، در پی تبیین اثر تغییر سازمانی بر سلامت روانی کارکنان با توجه به نقش تعدیل گر حمایت و کنترل شغلی می باشد.
روش کار: این پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق کارکنان بیمارستان فرشچیان (سینا) همدان به تعداد ۲۰۰ نفر بوده که حجم نمونه بر اساس جدول مورگان تعداد ۱۳۲ نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده تعیین شده است. برای سنجش متغیرها از پرسشنامه های استاندارد تغییر سازمانی، سلامت عمومی، حمایت شغلی و کنترل شغلی استفاده گردید. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارSPSS  نسخه ۲۳ و Smart PLS نسخه ۲ انجام گرفت.
یافته ها: یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که ۴۳ درصد از تغییرات سلامت روان کارکنان، توسط متغیر تغییر سازمانی تبیین می‌شود. تغییر سازمانی با در نظر گرفتن اثر تعدیل گر حمایت شغلی تأثیر مثبت بر سلامت روان کارکنان دارد. ضریب استانداردشده میان دو متغیر نشان می‌دهد که ۲۴ درصد از تغییرات سلامت روان توسط تغییرسازمانی با در نظرگرفتن اثر تعدیل گر حمایت شغلی تبیین می‌شود. تغییرسازمانی با درنظر گرفتن اثر تعدیل­گر کنترل شغلی نیز تأثیر مثبت بر سلامت روان کارکنان دارد. ضریب استانداردشده میان دو متغیرنیز نشان می‌دهد که ۲۹ درصد از تغییرات سلامت روان توسط تغییرسازمانی با درنظر گرفتن اثر تعدیل گر کنترل شغلی تبیین می‌شود. بنابراین تغییرسازمانی تأثیر مثبتی بر سلامت روان کارکنان بیمارستان فرشچیان (سینا) همدان دارد.
نتیجه گیری:  نتایج تحقیق بیانگر آن است که ایجاد تغییر سازمانی در بیمارستان فرشچیان همدان، با توجه به نقش حمایتی و کنترلی مدیران باعث بهبود سلامت روان کارکنان می گردد.


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله ارگونومی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Ergonomics

Designed & Developed by : Yektaweb