زمینه و هدف: در دهه اخیر، گوشی همراه به یکی از پرکاربردترین فناوریهای روز دنیا تبدیل شده است که کاربران آن بهدلیل استفاده روزافزون از این ابزار، ساعات بسیاری را صرف آن میکنند.
روش کار: این مطالعه در دو بخش نیمهتجربی و تجربی صورت گرفت. در ابتدا ۹۸ دانشجو در بخش نیمهتجربی وارد شدند و پرسشنامههای دموگرافیک و بادیمپ را پیش از کار با گوشی همراه پر کردند. سپس از آنان خواسته شد با گوشی همراه خود به مدت ۲۰ دقیقه وظایف دلخواه را انجام دهند و بار دیگر پرسشنامه بادیمپ را تکمیل کنند. در بخش دوم این مطالعه، ۱۲ زن از گروه نخست برای بررسی خمش گردن به کمک دستگاه موشنکپچر وارد مطالعه شدند. بهمنظور بررسی آماری نیز از نرمافزار SPSS نسخه ۲۴ استفاده شد.
یافتهها: جستوجو در اینترنت و ارسال پیامک از رایجترین وظایف شرکتکنندگان این مطالعه بود. استفاده از گوشی همراه سبب افزایش درد و ناراحتی در گردن، شانه، شست، ریشه شست و تنار شده است. نتایج مطالعه نشان میدهد وضعیت نشسته بهطور معناداری به افزایش خمش گردن در مقایسه با وضعیت ایستاده میانجامد. همچنین خمش گردن هنگام در دست گرفتن گوشی همراه بهصورت دودستی و همچنین حین تایپکردن افزایش مییابد.
نتیجهگیری: کاربران گوشی همراه برای زمان طولانی حرکات تکراری را در پوسچر ثابت داشتند و تصور میشود که این فاکتورها در افزایش احتمال بروز اختلالات اسکلتی-عضلانی تأثیرگذارند.