زمینه و هدف: فرهنگ اخلاقمدار پیشبینیکننده رفتار اخلاقی و رفتار شهروندی سازمانی است. فرهنگ اخلاقی آگاهی ما را در فعالیتهایمان ارتقا داده و میتواند هوشیاری ما را درباره تعهدات دوجانبهمان به سازمان افزایش دهد؛ بنابراین باید به آن توجه شود. هدف این پژوهش بررسی ارتباط فرهنگ اخلاقمدار با تمایل به رفتار اخلاقی و رفتار شهروندی سازمانی توسط آزمون نقش میانجی تناسب فرد ـ سازمان در کارکنان دانشگاه ارومیه است.
روش کار: این پژوهش توصیفی ـ همبستگی از نوع مدلیابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری همه کارکنان دیپلم به بالای دانشگاه ارومیه مشتمل بر 503 نفر در سال 1397 بود که بر این اساس 217 نفر با استفاده از روش نمونهگیری طبقهای نسبی انتخاب شدند. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامههای استاندارد استفاده شده است. دادهها با استفاده از شاخصهای توصیفی و روش مدلیابی معادلات ساختاری تحلیل شد.
یافتهها: فرهنگ اخلاقی با رفتار اخلاقی و رفتار شهروندی سازمانی رابطه مثبت و معنیداری دارد. همچنین تأثیر مستقیم و معنیدار فرهنگ اخلاقی بر تناسب فرد ـ سازمان تأیید شد. تناسب فرد ـ سازمان با رفتار اخلاقی و رفتار شهروندی سازمانی رابطه مثبت و معنیدار دارد. افزون بر آن نقش میانجیگری متغیر تناسب فرد ـ سازمان در رابطه میان فرهنگ اخلاقی با دو متغیر دیگر، رفتار اخلاقی و رفتار شهروندی سازمانی، نیز تأیید شد.
نتیجهگیری: فرهنگ اخلاقمدار به طور مستقیم تناسب فرد ـ سازمان را ارتقا میدهد. همچنین با تأیید نقش میانجی تناسب فرد ـ سازمان فرهنگ اخلاقمدار اثر غیرمستقیم، مثبت و معنیدار بر رفتار اخلاقی و رفتار شهروندی سازمانی دارد.