مجله ارگونومی

مقدمه: شناخت ظرفیت جسمی افراد در شرایط آب هوایی مختلف می‌تواند کمک زیادی جهت انتخاب افراد مناسب برای کار داشته باشد. ظرفیت کار فیزیکی می‌تواند تحت شرایط آب هوایی متفاوت تغییر کند. نیروهای نظامی از جمله افرادی هستند که تحت شرایط آب و هوایی مختلف قرار می‌گیرند از این رو هدف از این پژوهش اندازه‌گیری ظرفیت کار فیزیکی نیروهای نظامی در شرایط آب و هوایی نرمال، گرم و مرطوب و خیلی گرم و مرطوب می‌باشد.

مواد و روش­ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- مقطعی می‌باشد. در این مطالعه تعداد 36 نفر از نیروهای نظامی مرد در گروه سنی 29-20 سال مورد بررسی قرار گرفتند. اندازه‌گیری ظرفیت کار جسمانی، حداکثر توان هوازی، حداکثر توان جسمانی و اکسیژن مصرفی در سه شرایط متفاوت آب هوایی (نرمال، گرم و مرطوب و خیلی گرم و مرطوب) انجام شد. جهت اندازه‌گیری شاخص‌های فوق از روش نوار متحرک آستراند استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج حاصل از این تحقیق ظرفیت کار فیزیکی افراد را در آب و هوای نرمال، گرم و مرطوب و خیلی گرم و مرطوب به ترتیب52/0 ±69/3، 55/0± 69/3 و 50/0±41/3 کیلوکالری بر دقیقه نشان داد، حداکثر توان فیزیکی افراد در سه شرایط فوق به ترتیب 1.54±87/10، 63/1±10.84 و48/10±02/10 کیلوکالری بر دقیقه به دست آمد،‌ همچنین حداکثر توان هوازی این افراد به ترتیب52/2± 52/29، 65/2±76/29 و76/2 ±14/28 میلی‌لیتر بر کیلوگرم بر دقیقه به دست آمد.

نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد ظرفیت کار جسمی افراد در آب و هوای نرمال با ظرفیت کار جسمی افراد در آب و هوای گرم مشابه می‌باشد؛ اما ظرفیت کار جسمی افراد در آب و هوای نرمال بیشتر از ظرفیت کار جسمی افراد در آب و هوای خیلی گرم می‌باشد. همچنین نتایج نشان داد افراد مورد مطالعه مجاز به انجام کارهای سبک تا متوسط در طول یک شیفت کاری می‌باشند.