زمینه و هدف: کار با کامپیوتر در مدت طولانی، در شرایط استاتیک و وضعیت بدنی نامناسب ممکن است منجر به ناراحتیهای اسکلتی ـ عضلانی شود. هدف از مطالعۀ حاضر اثربخشی آموزش و تمرین ارگونومیکی در بهبود روش کار میان کاربران کامپیوتر در مشاغل اداری در سال ۱۳۹۵ بوده است.
روش کار: این مطالعۀ توصیفی ـ تحلیلی بهصورت مداخلهای روی ۲۸ نفر از کارکنان اداری بیمارستان ولایت دامغان اجرا شد. بهمنظور تعیین سطح احتمال خطر ارگونومیکی، وضعیت بدنی افراد قبل و ۶ ماه بعد از مداخله با کمک روش ROSA ارزیابی شد. همچنین بهمنظور افزایش آگاهی پرسنل از برنامههای آموزش اصول ارگونومیکی استفاده شد. درنهایت از آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تیمستقل برای تجزیهوتحلیل دادههای آماری استفاده شد.
یافتهها: پیش از اجرای برنامۀ مداخلۀ آموزشی مهمترین ریسک فاکتور در وضعیتهای بدنی افراد بهترتیب در نواحی گردن (۰/۰۰۹=P)، آرنج (۰/۰۱۹=P) و شانه (۰/۰۳۱=P) بوده که پس از مداخله این سطح خطر در اندامهای یادشده کاهش یافت و این مقدار تغییر، معنیدار بود. همچنین متغیرهای سن (۰/۰۲۸=P)، جنسیت (۰/۰۱۵=P)، شاخص تودۀ بدنی (۰/۰۴۰=P)، سطح تحصیلات (۰۴۷/۰=P) و سابقۀ شغلی (۰۲۵/۰=P) تأثیر معنادار بر امتیاز نهایی ROSA داشت.
نتیجهگیری: نتایج، بیانگر شیوع علائم اختلالات اسکلتی ـ عضلانی و سطح ریسک ارگونومیک محاسبهشده به روش ROSA است که به مداخلۀ ارگونومی در طراحی محیط، ابزار و تجهیزات همزمان با مداخلۀ آموزشی نیاز دارد.