پیام خود را بنویسید

جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای راه رفتن

رامین رفیعی، محمد افتخاری یزدی، کوروش نخعی، سیامک خرمی‌مهر،
دوره 10، شماره 3 - ( 10-1401 )
چکیده

اهداف: بررسی عوامل مؤثر در کنترل و افرایش پایداری در نتیجه تضعیف بخش‌های تعادلی بدن در سالمندان مبتلا به پوکی استخوان جهت پیشگیری از افتادن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، بنابراین در این مطالعه، تأثیر کفپوش‌های ضد لغزش در تحریک بخش سوماتوسنوری کف پا جهت بهبود پایداری وضعیتی و تعادل در راه رفتن در سالمندان مبتلا به پوکی استخوان مورد ارزیابی قرار گرفته است.
روش ‌‌‌کار: تعداد ۲۲ سالمند (۱۱ نفر سالمند خانم مبتلا به پوکی استخوان شدید، ۱۱ نفر سالمند زن سالم) در این مطالعه در دو وضعیت ایستا و پویا در سه سطح مختلف شامل کفپوش بدون لغزش اسفنجی (Non-slippery flooring) FL، کفپوش بدون لغزش طرح‌دارPVC  (Patterned non-slippery flooring) SF و سطح کنترل (Control surface) CO شرکت کردند. در بخش استاتیک، هر شرکت‌کننده برای مدت ۳۰ ثانیه بر روی صفحه‌ی نیرو در وضعیت چشم باز و چشم بسته در حالت کاملا ایستاده قرار داشتند. مقادیر طول، انحراف و سرعت متوسط قدامی- خلفی و داخلی-‌ خارجی مرکز فشار کف پا اندازه‌گیری شد. در بخش پویا، هر یک از شرکت‌کننده‌ها با سرعت انتخابی بر روی سطوح مختلف راه رفتن و مقادیر طول نرمالایز قدم و گام، عرض قدم، زمان گام و قدم و همچنین سرعت متوسط قدم و گام اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: کفپوش PVC (SF) و سطح کنترل (CO) کلیه‌ی متغیرهای مربوط به پایداری وضعیتی و پارامترهای زمانی- مکانی راه رفتن (۰/۰۵ > P) در سالمندان مبتلا به پوکی استخوان و سالم را نسبت به کفپوش نرم اسفنجی SF کاهش دادند. همچنین تمامی متغیرهای پایداری وضعیتی و پارامترهای زمانی- مکانی راه رفتن در سالمندان مبتلا به پوکی استخوان به طور معنی‌داری بیشتر از سالمندان سالم بود (۰/۰۵ < P). علاوه بر آن، سرعت متوسط قدامی- خلفی در وضعیت چشم باز نسبت به چشم بسته به طور معنی‌داری در دو گروه سالمندان کاهش یافت (۰/۰۵ > P).
نتیجه‌گیری: سطوح سخت و طرح‌دار نسبت به سطح نرم اسفنجی در تحریک بخش سوماتوسنسوری کف پا در راستای بهبود ثبات و پایداری در هر دو گروه سالمندان سالم و مبتلا به پوکی استخوان تأثیرگذار می‌باشد. نتایج این مطالعه می‌تواند به درک بهتر ویژگی‌های سالمندان هنگام راه رفتن و ایستادن بر کفپوش‌های ضد لغزش در محیط‌های مختلف و طراحی ارگونومی محیط در جهت کاهش لغزش و سقوط و در نتیجه شکست احتمالی در سالمندان مبتلا به پوکی استخوان شدید کمک دهد. علاوه بر آن، مشاهده‌ی ناپایداری بین سالمندان مبتلا به پوکی استخوان و سالم، ضرورت بررسی بیشتر و بکارگیری تمرینات کمکی جهت اصلاح و بهبود پایداری را پیشنهاد می‌دهد.

سعید ایل‌بیگی، زهرا کریمی، عباس فرجاد پزشک،
دوره 13، شماره 2 - ( 6-1404 )
چکیده

زمینه و هدف: در حمل وسایل در پیمایش‌های طولانی، کوله‌پشتی دارای کمربند لگنی ابزاری رایج و مهم است که به توزیع بهتر بار و کاهش انرژی عضلانی کمک می‌کند، هرچند ممکن است حرکت را محدود کند. هدف این تحقیق، مقایسه سه نوع مکانیسم طراحی کمربند لگنی در کوله‌پشتی از نظر تأثیر بر کنترل پاسچر و تغییرات مرکز فشار در وضعیت ایستاده و حین راه رفتن است.
روش کار: این مطالعه نیمه‌تجربی روی ۲۰ دانشجوی مرد رشته تربیت‌بدنی (۱۹ تا ۲۵ سال) انجام شد. آزمودنی‌ها سه نوع کوله‌پشتی (با کمربند لگنی متحرک، با فریم ضربدری، و معمولی) را با بار ۱۳ کیلوگرمی روی سطح هموار حمل کردند. همچنین آزمون راه‌رفتن بدون کوله‌پشتی نیز جهت کنترل انجام شد. شاخص‌های مورد ارزیابی شامل مساحت، نوسانات، سرعت حرکت، و تغییرات مرکز فشار بودند. تحلیل داده‌ها با آزمون شاپیرو-ویلک، آنالیز واریانس با اندازه‌های تکراری، و آزمون بونفرونی انجام شد.
یافته‌ها: بین انواع کوله‌پشتی در شاخص مساحت مرکز فشار تفاوتی مشاهده نشد. در ایستادن با چشم بسته، تفاوت معناداری در تغییرات و سرعت حرکت مرکز فشار در راستای قدامی-خلفی بین کوله‌پشتی‌ها (p=0.009) دیده شد. همچنین، نوسانات مرکز فشار در راستای داخلی-خارجی (p=0.030) بین سه نوع کوله‌پشتی تفاوت داشت، اما در مقایسه‌های دو به دو تفاوتی یافت نشد.
نتیجه‌گیری: کوله‌پشتی با کمربند لگنی متحرک در کنترل شاخص‌های مرکز فشار عملکرد بهتری داشت و تفاوت‌های طراحی در شرایط با پیچیدگی بیشتر آشکارتر می‌شوند.
 


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله ارگونومی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Ergonomics

Designed & Developed by : Yektaweb