نیلوفر چینیساز، مرضیه صادقیان، امیر اکبری، مریم یزدی،
دوره 12، شماره 2 - ( فصلنامه تخصصی انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایران 1403 )
چکیده
زمینه و هدف: حجم کاری زیاد، نوبت کاری، خطر ابتلا به بیماری و بار روانی ناشی از احتمال انتقال آن به دیگران میتواند موقعیتهای چالش برانگیز و استرسزا را برای پرستاران ایجاد کند. این مطالعه عملکرد شناختی پرستاران، قبل و بعد از کار در این بخشهای عفونی کووید-19را برای درک اثرات بالقوه مورد بررسی قرار داد.
روش کار: دویستوپنجاه نفر از پرستاران بیمارستانهای شهر اهواز، در سال ۱۴۰۰، که بیشتر از ۲ سال سابقه کار داشتند و تا به حال در بخشهایی که در تماس مستقیم با بیماران مبتلا به کووید-۱۹ باشند فعالیت نداشتند، وارد مطالعه شدند. از شرکتکنندگان خواسته شد پرسشنامه ارزیابی تواناییهای شناختی را قبل از شروع به فعالیت در بخشهای کووید-۱۹ و پس از گذشت دوماه از فعالیتشان مجدداً تکمیل نمایند. نتایج قبل و بعد از کار در بخشهای کووید-۱۹ بیمارستان با استفاده از آزمون تی زوجی مقایسه شدند.
یافتهها: نمره توانایی شناختی پس از کار در سیستم مراقبت بهداشتی کووید-19 به طور قابل توجهی کاهش یافت (اختلاف میانگین ± انحراف معیار: 00/12±92/23، 001/0 p<). امتیاز همه خرده مقیاس های توانایی شناختی به جز شناخت اجتماعی (اختلاف میانگین ± انحراف معیار: 43/2±03/3، 001/0 p<) نیز پس از کار در بخش های کووید-19 کاهش یافت .
نتیجهگیری: کار در بخشهای عفونی کووید-19 منجر به کاهش توانایی های شناختی پرستاران می شود. از آنجایی که تضعیف توانایی شناختی پرستاران نقش قابل توجهی بر کیفیت اقدامات مراقبتی از بیماران دارد، ضروری است اقدامات لازم برای بهبود شرایط کاری آنها به منظور ارتقاء توانمندی های شناختی در اولویت قرار گیرد.