محمد امیر عباسیان فرد، مستوره صداقت،
دوره 5، شماره 3 - ( فصلنامه تخصصی انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایران- پاییز 1396 )
چکیده
زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ ویژگی های شخصیتی، رضایتمندی شغلی و سلامت روان پرسنل حادثه دیده و بدون حادثه در شرکت خودروسازی زامیاد انجام شد.
روش کار: این پژوهش توصیفی از نوع علّی ـ مقایسه ای است، جامعۀ آماری شامل کلیۀ پرسنل شرکت خودروسازی تجاری سبک شهر تهران (۲۵۰۰ نفر) بوده که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند تعداد ۱۲۰ نفر از پرسنل انتخاب شدند. بدین ترتیب که ۶۰ نفر از پرسنل حادثه دیده و ۶۰ نفر از پرسنل بدون حادثه به عنوان نمونۀ پژوهش انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات لازم از پرسش‌نامه های سلامت روان GHQ، رضایت شغلی بری فیلد و روث و پرسش‌نامۀ ۵ عاملی شخصیت (NEO-FFI) استفاده شد. برای تحلیل داده ها، از روش های آماری شاخصه ای مرکزی و از آزمون های t مستقل (دو گروه) و تحلیل واریانس یک طرفه برای مقایسۀ هر کدام از متغیرها بین پرسنل حادثه دیده و بدون حادثه استفاده شده است.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین سه مولفۀ ویژگی‌های شخصیتی (مولفۀ توافق ۲۳/۱۵۸ F: وگشودگی به تجربه ها ۶/۹۰۲ F: و عصبیت ۵/۴۷۵ F:) پرسنل حادثه دیده و بدون حادثه از لحاظ آماری تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین رضایت شغلی درسطح معناداری ۰/۰۰، بین دو گروه حادثه دیده و بدون حادثه تفاوت دارد و رضایت شغلی پرسنل بدون حادثه بالاتر از پرسنل حادثه دیده بوده است. بین سلامت روان و مؤلفه های (علائم جسمانی ۴/۸۰۴ F:، اختلالات اضطرابی ۸/۶۵۲ F: ، علائم افسردگی ۷/۵۵۹ F: ) دوگروه حادثه دیده و بدون حادثه تفاوت معناداری مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: برنامهریزی در راستای کنترل و بهبود فاکتورها و عوامل روانی و روانی ـ اجتماعی همچون رضایت شغلی، ویژگی های شخصیتی و سلامت روان در محیط‌های کاری امری ضروری به نظر میرسد که می تواند دستیابی به سطوح بالاتر سلامت و ایمنی کارکنان را تسهیل کند.
