مجله ارگونومی

زمینه و هدف: عملیات ساختمانی با توجه به گستردگی و تنوع فعالیت ها و خطرات، در صدر فعالیت های حادثه آفرین قرار دارند. با توجه به نقش سرپرستان در ایمنی و پیشگیری از حوادث در کارگاههای ساختمانی، این مطالعه با هدف بررسی درک ریسک، نگرش و عملکرد ایمنی در سرپرستان کارگاههای ساختمانی شهر شیراز انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی توصیفی بر روی 200 نفر از سرپرستان کارگاه های ساختمانی که حاضر به همکاری شدند انجام گرفت. ابزار مورد استفاده برای بررسی پرسشنامه ای ساختار یافته ای متشکل از سوالاتی در زمینه های اطلاعات کلی، درک ریسک، نگرش ایمنی و عملکرد ایمنی بود که به روش خود گزارش دهی تکمیل گردید. یافته ها: همه سرپرستان مورد بررسی از درک ریسک متوسط و بالا (به ترتیب 5/35 و 5/64 درصد)، نگرش ایمنی متوسط و بالا (به ترتیب 6/78 و 4/21 درصد) و عملکرد ایمنی متوسط و بالا (4/41 و 6/58درصد) برخوردار بودند. از بین متغیرهای مورد بررسی، اندازه کارگاه ساختمانی تاثیر مثبت و معنی داری بر عملکرد ایمنی سرپرستان داشت. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد بین درک ریسک و نگرش با عملکرد ایمنی سرپرستان کارگاههای ساختمانی ارتباط معنی داری وجود دارد به نحوی که با افزایش نگرش ایمنی در سرپرستان کارگاههای ساختمانی عملکرد ایمنی آنها نیز افزایش یافته بود.

مقدمه: یکی از حوادث نسبتا شایع در محیط های کاری سرخوردن، سکندری خوردن و سقوط است که می تواند باعث آسیب کمر، رگ به رگ شدن، کشیدگی، کبودی و خون مردگی، شکستگی، خراش و پارگی و حتی مرگ شود. این مطالعه با هدف ارزیابی ریسک سرخوردن در بخش های مختلف یکی از بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد.

مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی ریسک سرخوردن با استفاده از نرم افزار ارزیابی ریسک سرخوردن(SAT) اداره اجرایی ایمنی و بهداشت انگلیس(HSE) انجام شد. اطلاعات مربوط به شیوع حوادث سرخوردن در بین 178 نفر از کارکنان با استفاده از یک پرسشنامه خود ساخته جمع آوری گردید. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 20 انجام شد. برای اندازه گیری ضریب زبری از دستگاه زبری سنج مدل TQC-SP  1560 استفاده شد.

یافته ها: ریسک سرخوردن در 5 بخش از جمله راه پله های بیرون، بخش جراحی، آی سی یو و پذیرش اتفاقات در سطح قابل توجه بود. بیشترین و کمترین سطح ریسک سرخوردن به ترتیب مربوط به راه پله ها و واحد فیزیوتراپی بود. شیوع حوادث سرخوردن در افراد مورد مطالعه 2/47 درصد گزارش شد.

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که مهمترین عامل موثر بر ریسک سرخوردن در بیمارستان مورد بررسی مربوط به نوع آلودگی و نیز نحوه و تعداد دفعات شستشوی کف می باشد.

زمینه و هدف: خطاهای انسانی در مراقبت دیالیز می‌تواند سبب آسیب و مرگ شود. یکی از اقدامات اساسی جهت افزایش قابلیت اطمینان در این فرایند حیاتی، تحلیل خطا و شناسایی نقاط ضعف انجام این فرایند است.
 روش ­کار: پژوهش حاضر، مطالعه‌ای توصیفی‌ تحلیلی از نوع مقطعی است که به منظور شناسایی و ارزیابی احتمال خطای انسانی در فرایند دیالیز از روش SPAR-H استفاده شد. بیمارستان مورد بررسی شامل شش بخش دیالیز و ۱۶ دستگاه دیالیز به همراه دو پرستار در هر بخش بود. جمع‌ آوری داده‌ها به کمک مشاهده فرایند دیالیز، مصاحبه با پرستاران، بررسی اسناد، روش‌های اجرایی و دستورالعمل‌های کاری انجام شد.
 یافته‌ها: مطالعه حاضر نشان داد احتمال خطای انسانی در میان وظایف پرستار واحد دیالیز در دامنه ۰/۰۲ تا ۰/۴۴ (به‌استثنای موارد مرتبط با اختلال دستگاه) است که به‌ترتیب مرتبط با زیر وظیفه آماده‌سازی مددجو به عنوان کمترین میزان خطا و زیر وظیفه تنظیم دور پمپ به عنوان بیشترین میزان خطا است.
 نتیجه گیری: جهت کاهش و کنترل خطاهای انسانی در وظایف شغلی پرستار بخش دیالیز، اقدامات کنترلی لازم همچون افزایش تعداد پرسنل، تغییر در زمان شیفت کاری پرستاران، آموزش، تهیه و بازنگری دستورالعمل‌ها باید انجام شود.