رستم گلمحمدی، مجتبی کمالی نیا، کمال الدین عابدی، سارا کریمی، محبوبه اسحاقی،
دوره 2، شماره 1 - ( فصلنامه تخصصی انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایران 1393 )
چکیده
مقدمه: امروزه انجام بسیاری از فعالیتها مستلزم استفاده مؤثری از تلفن همراه و مواجهه با آن می باشد. با توجه به اهمیت موضوع و ابهامات مطرح شده در مورد اثرات آنها، هدف این تحقیق بررسی میدانهای الکترومغناطیس گوشیهای همراه متداول و ارتباط کمیات مورد سنجش آنها با برخی علائم سلامتی کاربران میباشد.
مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی و مقطعی، بر روی 80 نفر دانشجویان و کارکنان دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال 1391 انجام شد. برای اندازهگیری میدان الکتریکی، مغناطیسی و چگالی توان تلفنهای همراه از دستگاه Electro Smag meter 593 استفاده گردید و برخی علائم سلامتی کاربران نیز با پرسشنامه ثبت گردید. تحلیل آماری دادهها با استفاده از SPSS 11.5 و آزمونهای ANOVA , T-Test و مجذورکای انجام شد.
یافتهها: در همه گوشیهای مورد مطالعه کمیات مورد سنجش (شدت میدان الکترکی، مغناطیسی و چگالی توان) در حالت مکالمه بالاترین مقدار بود. میانگین چگالی توان گوشیها در هنگام مکالمه از لحاظ آماری اختلاف معنیداری با هم داشتند)001/0 (P=. بین مقادیر شدت میدان مغناطیسی هنگام مکالمه با گوشی با سردرد و اضطراب کاربران و همچنین بین مقادیر چگالی توان در شرایط مذکور و کمخوابی ارتباط معنیدار آماری وجود داشته است (به ترتیب 02/0P= و 03/0 P=و 002/0P=).
نتیجهگیری: هرچند در این تحقیق ارتباط بین برخی علائم اثرات خود اظهار شده و شدت میدانهای الکترومغناطیس تلفن همراه مورد تایید قرار گرفت، که این نتایج همسو با سایر نتایج مطالعات مشابه میباشد لیکن نمی توان به طور مطلق این علائم را به استفاده از گوشی ها نسبت داد لذا توصیه میگردد جوانب احتیاط از جمله کاهش مواجهه با تشعشعات تلفنهای همراه در هنگام استفاده از آنها و انتخاب گوشیهای ایمنتر رعایت گردد تا از ایجاد عوارض احتمالی ناشی از آن پیشگیری گردد.
نرگس اسحاقی، نرمین حسن زاده رنگی، یحیی خسروی،
دوره 12، شماره 2 - ( فصلنامه تخصصی انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایران 1403 )
چکیده
اهداف: علمسنجی بهعنوان حوزهای از پژوهش، به بررسی و تحلیل روندها و الگوهای علمی در مجلاّت علمی مختلف میپردازد. هدف از این مطالعه تحلیل محتوای مقالات منتشرشده ده سال اخیر در مجلّه معتبر Journal of Applied Ergonomics و تعیین الگوی توزیع مقالات برحسب مضامین استخراجشده است.
روش کار: با استفاده از روش تحلیل محتوای مستقیم، تعداد ۲۱۴۸ مقاله منتشرشده ۱۰ ساله اخیر از وبگاه مجلّه Journal of Applied Ergonomics استخراج و برحسب موضوع، ملّیت نویسندگان و سال انتشار دستهبندی شدند. جهت دستهبندیهای موضوعی مقالات، از دستهبندی موجود مقالات منتشرشده و طرحواره درخت موضوعی وبگاه ارسال مقاله مجلاّت منتخب بینالمللی و از نرمافزار EXCEL ۲۰۲۱ جهت آمادهسازی و تحلیل دادهها استفاده شد.
یافتهها: از میان ۲۲ مضمون استخراجشده، سه مضمون اصلی شامل «وضعیت فیزیوسایکولوژی و فاکتورهای شغلی»، «تعامل انسان ماشین، تعامل انسان کامپیوتر»، و «طراحی محصول و خدمات ارگونومیک» حدود ۵۰ درصد واریانس مقالات منتشرشده در این مجلّه معتبر موردمطالعه را تبیین میکنند. دراینمیان، تمرکز ویژهای به مضمون «وضعیت فیزیوسایکولوژی و فاکتورهای شغلی» وجود دارد. موضوعات «وضعیت فیزیوسایکولوژی و فاکتورهای شغلی»، «تعامل انسان ماشین، تعامل انسان کامپیوتر» و «طراحی محصول و خدمات ارگونومیک» در سالهای اخیر بیشازپیش سیر صعودی داشتهاند. همچنین، نویسندگان ایالاتمتّحده آمریکا با 25/84 درصد فراوانی بیشترین سهم را در انتشار مقالات این مجلّه به خود اختصاص دادهاند.
نتیجهگیری: چهارچوب مضمونی و الگوی انتشار استخراجشده در این مطالعه میتواند در برنامهریزی آموزشی و تحقیقاتی حوزه بهداشت حرفهای دانشگاهها، مراکز تحقیقاتی و سازمانهای مرتبط به کار رود.
رضا مسعودی، زهرا سعیدی ابواسحاقی، شهلا ابوالحسنی، لیلی ربیعی،
دوره 13، شماره 3 - ( فصلنامه تخصصی انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایران- در دست انتشار 1404 )
چکیده
اهداف: پرسنل شاغل در مراکز درمانی به دلیل ماهیت شغلی در معرض انواع آسیبهای شغلی از جمله استرسورهای ارگونومیک قرار دارند، که میتواند بر سلامتی آنان تأثیر بگذارد و منجر به ایجاد فرسودگی شغلی شود پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر مداخله ارگونومی بر فرسودگی شغلی و تاب آوری پرستاران شاغل انجام شد.
روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که با حضور ۷۰ پرستار شاغل در بیمارستان شهدای لردگان در سالهای ۱۳۹۸-۱۳۹۷ انجام شد. واحدهای پژوهش به روش تصادفی سازی در سطح بلوکی به دو گروه مداخله و کنترل تخصیص یافتند. مداخله ارگونومی شامل چهار مرحله (آموزش، اصلاح کار، برنامه ورزشی منظم و نظارت، حمایت و پیگیری) برای گروه مداخله انجام شد.. ابزار گرد آوری دادهها پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاش بود. میانگین نمرات قبل، بلافاصله بعد و سه ماه بعد از مداخله با استفاده از نرمافزار spss نسخه ۲۳ و آزمونهای تی مستقل، کای اسکوئر و آنالیز واریانس مشاهدات تکرار شده مقایسه شد.
یافتهها: میانگین نمره فرسودگی شغلی قبل از مداخله در دو گروه اختلاف معنی داری نداشت(۰/۰۵<p). در حالی که بعد از مداخله این اختلاف معنی دار شد و در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل فرسودگی شغلی کمتر و تابآوری بیشتر شد(۰/۰۰۱>p).
نتیجهگیری: یافتههای این پژوهش نشان داد که اجرای مداخله ارگونومی در پرستاران میتواند باعث افزایش تاب آوری و کاهش فرسودگی شغلی شود. با توجه به اثربخش بودن این مداخله توصیه میشود برنامه آموزش ارگونومی در برنامههای آوزشی پرستاران گنجانده شود.
