پیام خود را بنویسید
دوره 7، شماره 1 - ( فصلنامه تخصصی انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایران 1398 )                   جلد 7 شماره 1 صفحات 72-63 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Shabani Arani M, Tabatabaei S, Mansouri N. Prediction of safety culture based on of dimensions of just culture in of one of the industrial sections of Tehran. Iran J Ergon 2019; 7 (1) :63-72
URL: http://journal.iehfs.ir/article-1-543-fa.html
شبانی آرانی مهدی، طباطبایی شهناز، منصوری نبی الله. پیش‌بینی فرهنگ ایمنی بر اساس ابعاد فرهنگ خطاپذیری در کارکنان یکی از واحدهای صنعتی شهر تهران. مجله ارگونومی. 1398; 7 (1) :63-72

URL: http://journal.iehfs.ir/article-1-543-fa.html


1- دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت محیط زیست، گروه مدیریت محیط زیست، دانشکدۀ منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران، ایران
2- دانشیار، گروه ارگونومی، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ، sh.tabatabaei@sbmu.ac.ir
3- استاد، گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده:   (8566 مشاهده)

زمینه و هدف: یکی از مهم‌ترین علل حوادث صنعتی، که ۹۰‌ درصد آن مرتبط با عامل انسانی است، نپذیرفتن خطاها به دلیل نگرانی از سرزنش و پنهان کردن آنهاست. در این پژوهش ارتباط بین دو متغیر تعیین و سپس پیش‌بینی فرهنگ ایمنی بر اساس ابعاد فرهنگ خطا‌پذیری در کارکنان یک واحد صنعتی در شهر تهران بررسی شد.
روش کار: این پژوهش توصیفی ـ تحلیلی به صورت مقطعی انجام شد. از جامعه آماری ۳۲۰ نفری نمونه‌ای ۱۸۱ نفری متشکل از کارکنان عملیاتی و ستادی به شیوه در‌دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه‌های اطلاعات فردی و شغلی، فرهنگ خطاپذیری و فرهنگ ایمنی بود. برای تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند‌متغیره با نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۲ استفاده شد.
یافته‌ها: ارتباط بین ابعاد مختلف فرهنگ ایمنی و خطاپذیری ۰/۸۴ (۰/
۰۰۱>P) و توان پیش‌بینی فرهنگ ایمنی بر اساس ابعاد مختلف فرهنگ خطاپذیری ۰/۷۰(۰/۰۵>P) است. بین ابعاد مختلف فرهنگ ایمنی، سطح تبادل اطلاعات، آموزش و تعهد مدیریت به‌ترتیب بیشترین ارتباط را با میانگین فرهنگ خطاپذیری دارند. همچنین سطح تبادل اطلاعات بیشترین و اولویت به ایمنی کمترین ارتباط را با فرهنگ خطاپذیری نشان داد. بنابراین تبادل اطلاعات می‌تواند به بهبود مستمر فرهنگ خطاپذیری منجر شود. 
نتیجه‌گیری: به روش ارزیابی فرهنگ خطاپذیری می‌توان فرهنگ ایمنی کارکنان سازمان را با سطح اطمینان بالایی پیش‌بینی کرد که رابطه مستقیم فرهنگ خطاپذیری و فرهنگ ایمنی را نشان می‌دهد. افزایش فرهنگ خطاپذیری به‌طور مستقیم باعث می‌شود فرهنگ ایمنی رشد کند. 

 

متن کامل [PDF 279 kb]   (13684 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (2720 مشاهده)  
نوع مطالعه: گزارش کوتاه/خلاصه سیاستی | موضوع مقاله: سایر موارد
دریافت: 1397/6/9 | پذیرش: 1398/9/16 | انتشار الکترونیک: 1398/9/16

فهرست منابع
1. Arghami Sh ea. Examining the reliability and validity of safety culture question-naire. Iran Occupational Health 1389.
2. Kariuki SG, Löwe K. Integrating human factors into process hazard analysis. Reliability Engineering & System Safety. 2007 Dec 1;92(12):1764-73. [DOI:10.1016/j.ress.2007.01.002]
3. Kletz TA. An engineer's view of human error. London: IChemE; 2001.Research, 1390, 4(7): 391-400. [Google Scholar]
4. Soro A. Assessment of an emerging concept in system safety:" the just culture" (Doctoral dissertation, Massachusetts Institute of Technology) 2010. [Article]
5. North DM. Let judicial system run its course in crash cases. 2000 [Google Scholar]
6. Merry A, Smith AM. Errors, medicine and the law. Cambridge University Press; 2001 Aug 16. [DOI:10.1017/CBO9780511806063]
7. Havinga J, Dekker S. Just culture: Reporting, the line and accountability. Journal of Aviation Management. 2014:49-57. [Google Scholar]
8. Weiner BJ, Hobgood C, Lewis MA. The meaning of justice in safety incident reporting. Social science & medicine. 2008 Jan 1;66(2):403-13. [DOI:10.1016/j.socscimed.2007.08.013] [PMID]
9. Nørbjerg PM. The creation of an aviation safety reporting culture in Danish air traffic control. The Controller. 2003. [Google Scholar]
10. Leape LL. Testimony, United States Congress, Subcommittee on health of the committee on veterans' affairs, House of Representatives. One Hundred Fifth Congress, First Session. Serial No. 105-23. October; 1997. [Google Scholar]
11. Corrigon, J., Kohn, L.T., & Donaldson, M.S. (Eds.). (2000). To err is human. Building a safer health system. Institute of Medicine Report
12. Barling J, Zacharatos A. High performance safety systems: Ten management prac-tices for creating safe organizations. In: Parker SK, Griffin MA. (Chairs), Manag-ing safety at work: Beyond blaming the individual. Chicago, IL.: Symposium con-ducted at the Academy of Management Conference; 1999, April [Google Scholar]
13. Patankar MS, Brown JP, Sabin EJ, Bigda-Peyton TG. Safety Culture: Building and Sustaining a Cultural Change in Aviation and Healthcare. [Google]
14. Gain A. Roadmap to a Just Culture: Enhancing the Safety Environment. Working Group E Flight Ops/ATC Ops Safety Information Sharing. 2004. [Google Scholar]
15. Reazon J. England, Ashgate Publishing LTD, Managing the Risk of Organizational Accident. Hants, 1997. [Google]
16. International Civil Aviation Organization (ICAO). Safety Management Manual, 2009. Doc. 9859, AN/474. [Google Scholar]
17. Dekker SW. Just culture: who gets to draw the line?. Cognition, Technology & Work. 2009 Sep 1;11(3):177-85. [DOI:10.1007/s10111-008-0110-7]
18. Rasolzadeh y, Shirinzadeh I, Hazrati S, Asghari jafarabadi M. 9th National congress of occupational health and safety sadughi health science university, Evaluation of just culture through just culture Questionnaire in Hospital parts of Ardabil city; 2015.
19. Petschonek S, Burlison J, Cross C, Martin K, Laver J, Landis RS, Hoffman JM. Development of the Just Culture Assessment Tool (JCAT): Measuring the perceptions of healthcare professionals in hospitals. Journal of patient safety. 2013 Dec;9(4):190. [DOI:10.1097/PTS.0b013e31828fff34] [PMID] [PMCID]
20. Shirinzadeh I, Rasuoulzadeh Y, Hazrati S, Asgari Jafarabadi M. Psycometric evaluation of persian version of just culture questionnaire(JCQ).Iran Occupational Health Journal. 2017; 14(1): 114 -122. [Article]
21. Alimohammadi I, Jahani Hashemi H, Farshad A, et al. Assessment of reliability of a safety culture questionnaire in the cleanser and washer industries. JHSW. 2012; 2(2): 33-42. [Google Scholar]
22. Mohammadi Zeidi I, Heydarnia A, Niknami SH. Safety climate assessment in workplace: construction, validity and reliability. Payesh. 2011;10(2):157-66. [Google Scholar]
23. Bodur S, Filiz E. A survey on patient safety culture in primary healthcare services in Turkey. International Journal for Quality in Health Care. 2009 Aug 22;21(5):348-55. [DOI:10.1093/intqhc/mzp035] [PMID]
24. Halwani, Ghulam Hossain. Review the positive and negative safety culture in a carpet factory in Yazd province. The first national conference on social determinate of health, Tehran University of Medical Sciences, 21 and 22 October 2010. [Google Scholar]
25. Taghdisi M, Hghighi M, Zarei F, Heydari M. Evaluation of patient safety culture among training hospital staff in Rasoul Akram hospital. The firest international congeress on health education and promotion; 2011, Iran, Tabriz, 345. [Google Scholar]
26. Zaroshani V, Sheikhi S, Amini M, Mohamadizeydi M. Investigation of safety attitude among operating room staff of educational hospital of Qazvin university of medical science. Selected Proceedings of Safe Community Conference in Tehran. 226-232. 2013; 1 (3) :47-56. [Google Scholar]
27. Heydari M, Farshad A, Arghami SH. The relationship between safety climate and safety behavior in the line of metal industry employees Arak. J Tehran Uni Med Sci. 2001;51:371-8. [Google Scholar]
28. Asghari M, Taghdisi M, Haghighi M, Yekefallah D, Abbassinia M, Ahmadnezhad I, et al . Evaluation of workers' perception about safety in roller and steel parts production factory based on the health belief model in 2011. tkj. 2013; 5 (2) :20-31. [Google Scholar]
29. Von Thaden TL, Hoppes M. Measuring a just culture in healthcare professionals: Initial survey results. St. Louis. 2005 Sep 20. [Article] [Google Scholar]
30. Benn J, Koutantji M, Wallace L, Spurgeon P, Rejman M, Healey A, Vincent C. Feedback from incident reporting: information and action to improve patient safety. BMJ Quality & Safety. 2009 Feb 1;18(1):11-21. [DOI:10.1136/qshc.2007.024166] [PMID]
31. Kaplan HS, Fastman BR. Organization of event reporting data for sense making and system improvement. BMJ Quality & Safety. 2003 Dec 1;12(suppl 2):ii68-72. [DOI:10.1136/qhc.12.suppl_2.ii68] [PMID] [PMCID]
32. Cigularov KP, Chen PY, Rosecrance J. The effects of error management climate and safety communication on safety: A multi-level study. Accident Analysis & Prevention. 2010 Sep 1;42(5):1498-506. [DOI:10.1016/j.aap.2010.01.003] [PMID]
33. Allahyari T, Fard ZS, Khalkhali HR, Mohebbi I. An investigation on the relationship between error culture and safety outcomes among employees of a petrochemical industry. Safety promotion and injury prevention (Tehran). 2014;2(2):85-94. [Google Scholar]
34. Nouri Parkestani H, Alimohammadi I, Arghami S, Ghohari MR, Farshad AA. Assessment of reliability and validity of a new safety culture questionnaire. Iran Occupational Health. 2010 Apr 15;7(1):3-0. [Article]
35. Cox SJ, Cheyne AJ. Assessing safety culture in offshore environments. Safety science. 2000 Feb 1;34(1-3):111-29. [DOI:10.1016/S0925-7535(00)00009-6]
36. Fung IW, Tam CM, Tung KC, Man AS. Safety cultural divergences among management, supervisory and worker groups in Hong Kong construction industry. International journal of project management. 2005 Oct 1;23(7):504-12. [DOI:10.1016/j.ijproman.2005.03.009]
37. Kho ME, Carbone JM, Lucas J, Cook DJ. Safety Climate Survey: reliability of results from a multicenter ICU survey. BMJ Quality & Safety. 2005 Aug 1;14(4):273-8. [DOI:10.1136/qshc.2005.014316] [PMID] [PMCID]
38. Mohammadfam I, Mahmoudi SH. Evaluation of HSE Culture between Mapna Group personnel's. Abstract of Articles the 1st Congeress on thermal station industry. Tehran, Iran.2009: 1-10. [Google Scholar]
39. Abed M. Establishing a «Just Culture» for work safety and environmental protection. Tadbir. 2009 (205):54-7. [Google Scholar]

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله ارگونومی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Ergonomics

Designed & Developed by : Yektaweb