آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 13، شماره 1 - ( فصلنامه تخصصی انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایران 1404 )
جلد 13 شماره 1 صفحات 37-28 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Dastranj F, Mohammadi A, Sadeghi Naeini H, Nikoomaram H, Azizinezhad R. Application of Participatory Ergonomics Principles as a Strategy for Sustainable Environmental Management. Iran J Ergon 2025; 13 (1) :28-37
URL: http://journal.iehfs.ir/article-1-1080-fa.html
URL: http://journal.iehfs.ir/article-1-1080-fa.html
دسترنج فرحناز، محمدی علی، صادقی نائینی حسن، نیکومرام هانیه، عزیزی‌نژاد رضا. کاربست اصول ارگونومی مشارکتی، راهکاری برای مدیریت پایدار محیط‌زیست. مجله ارگونومی. 1404; 13 (1) :28-37
فرحناز دسترنج1 
، علی محمدی*2 ، حسن صادقی نائینی3 ، هانیه نیکومرام1 ، رضا عزیزی‌نژاد4
، علی محمدی*2 ، حسن صادقی نائینی3 ، هانیه نیکومرام1 ، رضا عزیزی‌نژاد4
1- گروه مدیریت محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه، آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- گروه مدیریت محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه، آزاد اسلامی، تهران، ایران ،ali.mohammadi@srbiau.ac.ir
3- گروه طراحی صنعتی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
4- گروه بیوتکنولوژی و به نژادی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه، آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- گروه مدیریت محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه، آزاد اسلامی، تهران، ایران ،
3- گروه طراحی صنعتی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
4- گروه بیوتکنولوژی و به نژادی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه، آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده: (1500 مشاهده)
اهداف: ارگونومی مشارکتی با تمرکز بر مشارکت فعال ذی‌نفعان در طراحی و بهبود سیستم‌های کاری می‌تواند به‌عنوان راهکاری کلیدی در مدیریت پایدار محیط‌زیست مطرح شود. این پژوهش بر آن است تا با بررسی سازکارهای تلفیق اصول ارگونومی و مشارکت کارکنان، چگونگی تحقق پایداری زیست‌محیطی در محیط‌های کاری را تبیین کند.
روش کار: این مطالعه توصیفی‌تحلیلی در یکی از صنایع خودروسازی ایران انجام شد. برنامه ارگونومی مشارکتی با تیم چهارده‌نفره از کارشناسان با جلسات هفتگی دو ساعت تئوری و یک ساعت عملی به مدت سه ماه برگزار شد. اهداف اصلی دوره شامل آموزش جامع سرفصل‌های چک‌پوینت‌های ارگونومی سازمان بین‌المللی کار (ILO)، تلفیق مباحث ارگونومی با موضوعات محیط‌زیستی و ایجاد توانایی عملیاتی کردن آموخته‌ها در محیط کار واقعی بود.
یافته‌ها: تیم ارگونومی پس از اتمام برنامه ارگونومی مشارکتی و بررسی دقیق مشکلات محیط کار، موفق به ارائه پنجاه پیشنهاد کاربردی شد که از این تعداد، بیست درصد به مسائل زیست‌محیطی اختصاص داشت. پس از شش ماه همکاری مستمر کارگران و پشتیبانی مدیریت، ده مورد از پیشنهادهای ارائه‌شده به مرحله اجرا رسید.
نتیجه‌گیری: کاربست اصول ارگونومی مشارکتی با محوریت مشارکت ذی‌نفعان در طراحی سیستم‌های کاری می‌تواند به‌عنوان راهکاری کلیدی در مدیریت پایدار محیط‌زیست ایفای نقش کند. این رویکرد نه‌تنها سلامت جسمی و روانی کارکنان را ارتقا می‌بخشد، بلکه با کاهش استرس‌های شغلی و مصرف منابع طبیعی، پیوندی ناگسستنی میان فناوری، انسان و محیط‌زیست برقرار می‌سازد. بی‌تردید پژوهش‌های میان‌رشته‌ای در حوزه ارگونومی و پایداری زیست‌محیطی می‌توانند نقشی راهبردی در تحقق توسعه‌ای متوازن برای نسل‌های آینده ایفا کنند.
روش کار: این مطالعه توصیفی‌تحلیلی در یکی از صنایع خودروسازی ایران انجام شد. برنامه ارگونومی مشارکتی با تیم چهارده‌نفره از کارشناسان با جلسات هفتگی دو ساعت تئوری و یک ساعت عملی به مدت سه ماه برگزار شد. اهداف اصلی دوره شامل آموزش جامع سرفصل‌های چک‌پوینت‌های ارگونومی سازمان بین‌المللی کار (ILO)، تلفیق مباحث ارگونومی با موضوعات محیط‌زیستی و ایجاد توانایی عملیاتی کردن آموخته‌ها در محیط کار واقعی بود.
یافته‌ها: تیم ارگونومی پس از اتمام برنامه ارگونومی مشارکتی و بررسی دقیق مشکلات محیط کار، موفق به ارائه پنجاه پیشنهاد کاربردی شد که از این تعداد، بیست درصد به مسائل زیست‌محیطی اختصاص داشت. پس از شش ماه همکاری مستمر کارگران و پشتیبانی مدیریت، ده مورد از پیشنهادهای ارائه‌شده به مرحله اجرا رسید.
نتیجه‌گیری: کاربست اصول ارگونومی مشارکتی با محوریت مشارکت ذی‌نفعان در طراحی سیستم‌های کاری می‌تواند به‌عنوان راهکاری کلیدی در مدیریت پایدار محیط‌زیست ایفای نقش کند. این رویکرد نه‌تنها سلامت جسمی و روانی کارکنان را ارتقا می‌بخشد، بلکه با کاهش استرس‌های شغلی و مصرف منابع طبیعی، پیوندی ناگسستنی میان فناوری، انسان و محیط‌زیست برقرار می‌سازد. بی‌تردید پژوهش‌های میان‌رشته‌ای در حوزه ارگونومی و پایداری زیست‌محیطی می‌توانند نقشی راهبردی در تحقق توسعه‌ای متوازن برای نسل‌های آینده ایفا کنند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
ماکروارگونومی و ارگونومی مشارکتی
دریافت: 1403/12/25 | پذیرش: 1404/3/8 | انتشار الکترونیک: 1404/3/10
دریافت: 1403/12/25 | پذیرش: 1404/3/8 | انتشار الکترونیک: 1404/3/10
فهرست منابع
1. Moray N. Ergonomics and the global problems of the twenty-first century. Ergonomics. 1995;38(8):1691-707. [DOI:10.1080/00140139508925220]
2. Noro K, Imada AS. The rationale and tools of participatory ergonomics. Participatory Ergonomics. 1991:3-29.
3. Thatcher A, Yeow PH. Human factors for a sustainable future. Applied Ergonomics. 2016;57: 1-7. [DOI:10.1016/j.apergo.2016.05.007] [PMID]
4. Naeini HS, Dalal K, Mosaddad SH, Karuppiah K. Economic effectiveness of Ergonomics interventions. International Journal of Engineering Science (2008-4870). 2018;29(3).
5. Sadeghi Naeini H. Occupational health promotion throughout an interventional ergonomic design (case study: an ergonomic cart design at a food manufacturing company in Iran).IJOH.2015;7(4):172-176.
6. Fischer K, Zink KJ. Defining elements of sustainable work systems-a system-oriented approach. Work. 2012;41(Supplement 1):3900-5. [DOI:10.3233/WOR-2012-0059-3900] [PMID]
7. Imada AS. The rationale and tools of participatory ergonomics. In: Noro K, Imada AS, editor. Participatory ergonomics. London, UK Taylor &Francise; 1991.
8. Heines H, Wilson JR. Development of a framework for participatory ergonomics contact research report 174/1998. HSE, Sudbury. 1998;25.
9. Brundtland GH. Our common future world commission on environment and developement.1987. [DOI:10.1017/S0376892900016805]
10. Imada AS. Achieving sustainability through macroergonomic change management and participation. Corporate sustainability as a challenge for comprehensive management.2008:129-38. [DOI:10.1007/978-3-7908-2046-1_8]
11. Thatcher A, Bolis I, Sigahi TF, García-Acosta G, Lange-Morales K. Past, present, and future of E/HF for sustainability: A perspective from the HFSD Technical Committee. Work. 2022;73(s1) : S153-67. [DOI:10.3233/WOR-211121] [PMID]
12. Bolis I, Sigahi TF, Thatcher A, Saltorato P, Morioka SN. Contribution of ergonomics and human factors to sustainable development: a systematic literature review. Ergonomics. 2023;66(3):303-21. [DOI:10.1080/00140139.2022.2079729] [PMID]
13. Pavlovic-Veselinovic S. Ergonomics as a missing part of sustainability. Work. 2014;49(3):395-9. [DOI:10.3233/WOR-141875] [PMID]
14. Zink KJ, Fischer K. Do we need sustainability as a new approach in human factors and ergonomics?. Ergonomics. 2013;56(3):348-56. [DOI:10.1080/00140139.2012.751456] [PMID]
15. Ryan B, Wilson JR. Ergonomics in the development and implementation of organisational strategy for sustainability. Ergonomics. 2013;56(3):541-55. [DOI:10.1080/00140139.2012.718372] [PMID]
16. Kirby B, Gamble R. Climate Ergonomics: Establishing the Role of Ergonomics/Human Factors in Climate Change. Contemporary Ergonomics & Human Factors 2022:2.
17. Fang M, Yue K, Hu J, Wang L, Yan X, Guo M, et al. A Systematic Review of the Impact of Carbon Reduction Measures on Human Comfort: A Human Factors and Ergonomics Perspective. Environmental Research Communications. 2025. [DOI:10.1088/2515-7620/adacad]
18. Hanson MA. Green ergonomics: challenges and opportunities. Ergonomics. 2013; ;56(3):399-408. [DOI:10.1080/00140139.2012.751457] [PMID]
19. Flemming SA, Hilliard A, Jamieson GA. The need for human factors in the sustainability domain. InProceedings of the human factors and ergonomics society annual meeting 2008 (Vol. 52, No. 11, pp. 748-752). Sage CA: Los Angeles, CA: SAGE Publications. [DOI:10.1177/154193120805201111]
20. Naeini HS, Arabshahi M. Occupational Health promotion throughout the synergy between ergonomics and sustainable development aspects. Journal of Health & Safety at Work. 2019;9(2): 113.
21. Naeini HS. Ergonomics on the context of sustainability: A new approach on quality of life. IJAUP.2020;30(2):265-76.
22. Sohrabi MS, Mahdavi N. The Effect of Participatory Ergonomic Interventions on the Level of Satisfaction and the Motivating Potential Score of Employees of a Medical Diagnostic Laboratory in Isfahan. Iran J Ergon 2019; 7 (2) :1-10.
23. Abdollahpour N, Helali F. Implementing practical ergonomics knowledge transfer using ergonomic checkpoints to support the participatory ergonomics process in an Industrially Developing country. IISE Transactions on Occupational Ergonomics and Human Factors. 2022;10(2):59-70. [DOI:10.1080/24725838.2022.2054880] [PMID]
24. Babamiri M, Ghasemi F, Heidari Moghadam R, Derakhshan J, Karimi M. Investigating the working Conditions Using the ILO Checklist Based on the Interventional Approach of Participatory Ergonomics and its Impact on the Quality of Working Life and Musculoskeletal Disorders. Iran J Ergon. 2018; 5 (4):49-55. [DOI:10.30699/jergon.5.4.49]
25. Sohrabi MS. Ergonomic Interventions in Knowledge-based Companies. Iran J Ergon. 2024;12 (1) :41-51. [DOI:10.32592/IJE.12.1.41]
26. Dastranj F, Helali F, Barkhordari A, Mehrparvar AH, Mahmoudi M. Comparison of the situation of safety, hygiene and work conditions by a participatory ergonomics approach in a pharmaceutical company in Iran. Tkj. 2013; 5 (2) :66-73.
27. Sohrabi MS. Ergonomics role in sustainable development: A review article for updates the recent knowledge. InCongress of the International Ergonomics Association2021 (pp. 588-602). Cham: Springer International Publishing. [DOI:10.1007/978-3-030-74605-6_75]
28. ILO. Ergonomics Checkpoints, Practical and easy-to-implement solutions for improving safety, health and working conditions. Geneva, International Labour Office. 2010.
29. United States Environmental Protection Agency. Used Oil Management Program. 2023.
30. United States Environmental Protection Agency. Greenhouse Gas Emissions Indicators.Washington: EPA; 2022.
31. United States Environmental Protection Agency. SmartWay Transport Partnership. 2023.
32. International Energy Agency. Industrial Energy Efficiency 2023 .2023.
33. Carbon Trust. Carbon Footprint of Food Packaging. 2021.
34. United States Environmental Protection Agency. Medical Waste Management Guidelines 2022.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
