زمینه و هدف: مساله رفتارهای ایمن بخصوص در مشاغل سخت و زیانآور، از اساسیترین موضوعات پیش روی صنایع تولیدی در کشورهای در حال توسعه است. تحقیق حاضر بدنبال بررسی عناصر اثرگذار بر بروز رفتارهای ایمن از سوی کارکنان شاغل در مشاغل سخت و زیانآور صنایع تولیدی در استان گیلان است.
روش کار: تحقیق حاضر از نظر روش، توصیفی و از نظر هدف، کاربردی است. جامعه آماری تحقیق شامل: کارکنان دارای مشاغل سخت و زیانآور در بخش ریختهگری و پرس صنایع تولیدی استان گیلان است که به دلیل عدم دسترسی و کدگذاری عناصر جامعه آماری، بر اساس جدول مورگان، تعداد ۳۸۴ نفر به روش غیراحتمالی بهعنوان نمونه آماری انتخاب شدند و دادههای لازم با استفاده از پرسشنامه جمعآوری گردید. پس از تایید روایی (محتوی) و پایایی پرسشنامه و توصیف متغیرهای آن با استفاده از نرم افزار SPSS ، فرضیههای تحقیق بر اساس روش مدلسازی معادلات ساختاری و نرمافزار LISREL ۸,۵ آزمون گردیدند.
یافته ها: نتایج نشان میدهند که تاثیر اقدامات سیستم مدیریت ایمنی بر پذیرش و انگیزه ایمنی؛ رهبری اخلاقی بر پذیرش و مشارکت ایمنی؛ خودکارآمدی بر انگیزه و پذیرش ایمنی؛ و انگیزه ایمنی بر پذیرش و مشارکت ایمنی مورد تایید قرار گرفت؛ ولی فرضیات تاثیر اقدامات سیستم مدیریت ایمنی بر مشارکت ایمنی، خودکارآمدی بر مشارکت ایمنی و رهبری اخلاقی بر پذیرش ایمنی، تایید نشدند. بعلاوه، نتایج نشان میدهند که متغیرهای مدل، ۸/۶۸ درصد از تغییرات رفتارهای ایمنی را تبیین میکنند.
نتیجه گیری: خودکارآمدی دارای بیشترین تاثیر غیرمستقیم بر رفتار ایمنی (پذیرش ایمنی و مشارکت ایمنی) است که هر دو این اثرگذاریها بواسطه انگیزه ایمنی صورت میگیرد. بنابراین، تقویت خودکارآمدی موجب بروز بیشتر رفتارهای ایمن میگردد.
