عباس فرجاد، سعید ایلبیگی، محمدرضا وفایی،
دوره 13، شماره 2 - ( فصلنامه تخصصی انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایران- در دست انتشار 1404 )
چکیده
اهداف: سختی ساق پوتینهای نظامی نقش مهمی در عملکرد بیومکانیکی دارد، اما پژوهشهای اندکی به تاثیر ترکیب مواد ساق بر پارامترهای کینتیکی مانند نیروی عکس العمل زمین پرداختهاند. این مطالعه با هدف مقایسه پوتینهای چرمی رایج و پوتینهای ترکیبی (چرم و مواد مصنوعی) انجام شد تا اثر آنها بر کارایی بیومکانیکی هنگام راه رفتن ارزیابی شود.
روش کار: مطالعه از نوع نیمه تجربی و با طرح اندازهگیری تکراری بود که روی بیست مرد سالم انجام شد. نمونهگیری مطالعه از نوع در دسترس بود و آزمودنیها در این مطالعه در چهار وضعیت مختلف راه رفتند؛ با کفش رسمی و سه نوع پوتین نظامی که هرکدام ساقهایی با مواد متفاوت داشتند (دو مدل چرمی و یک مدل ترکیبی چرم-مصنوعی). نیروهای عکسالعمل زمین، نرخ توسعه نیرو (RFD) و ضربه (impulse) با استفاده از صفحه نیرو ثبت شدند. تحلیل آماری با استفاده از ANOVA اندازهگیری تکراری و اصلاح بنفرونی صورت گرفت.
یافته ها: پوتین شماره سه که در ساق خود از مواد مصنوعی بهره میبرد، منجر به کاهش کاهش ضربه منفی حین راه رفتن شد. ضربه مثبت نیز در پوتین شماره سه در مقایسه با پوتینهای چرمی سنتی افزایش معناداری داشت.
نتیجهگیری: نتایج نشان میدهد که طراحیهای ترکیبی پوتین دارای مزایای بیومکانیکی هستند و کاهش سختی ساق میتواند باعث بهبود تحرکپذیری و بازده کینتیکی شود. این مطالعه بر اهمیت بهینهسازی مواد پوتینهای سنتی برای ارتقای عملکرد حرکتی و کاهش خطر آسیب، بهویژه در نیروهای نظامی، تاکید دارد.