پیام خود را بنویسید

جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای ساکی

فرزاد ناظم، عباس رضایی، مجید جلیلی، حسین ساکی،
دوره 8، شماره 2 - ( فصلنامه تخصصی انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایران 1399 )
چکیده

زمینه و هدف: سنجش دقیق و سریع کارایی دستگاه قلبی- تنفسی به روش‌های تخمینی بدون توجه به سطح پایه آمادگی فیزیولوژیک، محیط جغرافیایی، فرهنگ و تغذیه افراد از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف این مطالعه، طراحی معادلات خطی رگرسیونی برای برآورد ظرفیت هوازی پسران نوجوان سالم بدون استفاده از آزمون‌های‌ ورزشی و اعتبارسنجی این معادلات است.
 روشکار: در تحقیق نیمه‌تجربی حاضر، ۱۵۶ پسر نوجوان سالم ۱۳ تا ۱۷ سال با میانگین شاخص توده بدنی Kg/m۲ ۵/۴ ± ۴۳/۲۱ به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. جهت طراحی معادله غیرورزشی برآورد حداکثر اکسیژن مصرفی (VO۲peak) از مدل خطی رگرسیونی چندگانه و در اعتبارسنجی معادلات از همبستگی پیرسون استفاده گردید.
یافته‌ها: همبستگی معناداری بین VO۲peak اندازه گیری شده به روش معیار با متغیرهای آنتروپومتریکی و فیزیولوژیکی مشاهده شد (۰/۷۷۹ – ۰/۱۲۲ = R، ۰/۰۰۱ >p). همچنین معادله خطی معتبر غیرورزشی پیشگوی VO۲peak پسران با متغیرهای سن، BMI و ضربان قلب استراحت طراحی شد (ml/kg/min ۳/۵۹ = SEE ، ۰/۷۱۲ = R۲- ۰/۰۰۱>P).  VO۲peak برآورد شده از معادلات بدست آمده، همبستگی معناداری با مقدار اندازه‌گیری شده معیار داشت (۰/۰۱>p، ۰/۷۳۰ – ۰/۷۰۷ = R).
نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر می‌توان از معادلات برآورد ظرفیت هوازی که یک ابزار ساده، دقیق، ایمن در ارزیابی پایه آمادگی قلبی-تنفسی (VO۲peak) است.می‌تواند بهعنوان اقدام بالینی روزانه، در جمعیت‌های بزرگ پسران نوجوان و حتی بیماران قلبی و افراد مسن با اهداف ارتقای تندرستی، بهداشت قلب و عروق، اقدامات پیشگیرانه و نیز تنظیم برنامه ورزش هوازی، مورد استفاده قرار گیرد.

کمال آزادی، منوچهر حیدری، فرزانه ساکی،
دوره 13، شماره 3 - ( فصلنامه تخصصی انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایران- در دست انتشار 1404 )
چکیده

اهداف: در سال‌های اخیر استفاده از تلفن‌های همراه هوشمند بر سبک زندگی افراد تاثیر و باعث ناهنجاری‌های وضعیتی بخصوص در ستون فقرات شده است. پس هدف مطالعه اثر شش هفته تمرینات اصلاحی بر حس عمقی، وضعیت سر، شانه و قدرت عضلات گردن در دانش آموزان پسر کاربر تلفن همراه   می‌باشد.
روش‌کار: روش پزوهش از نوع نیمه تجربی و پیش‌آزمون، پس‌آزمون بود. جامعه آماری شامل ۳۴ دانش آموزان با(میانگین ۱۵/۳۴ سال) شهر رزن بودند که به صورت تصادفی به دو گروه ۱۷ نفری (گروه تجربی و گروه کنترل) تقسیم شدند. برنامه‌ی تمرینی برای گروه تجربی به مدت ۶ هفته هر هفته ۳ جلسه (مجموعاً ۱۸ جلسه) و هر جلسه ۱ ساعت انجام شد. در این مدت گروه کنترل تمرینی دریافت نکردند. قبل و بعد از مداخله، متغیرهای سر به جلو با روش تصویربرداری، قدرت عضلات گردن با استفاده از داینامومتر، حس عمقی گردن به روش نشان‌گر لیزری و میزان جلو آمدگی شانه با استفاده از خط کش مدرج اندازه‌گیری شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های t همبسته و مستقل و نرم‌افزار SPSS تحلیل شدند.
یافته‌ها: براساس یافته‌های مطالعه حاضر سر به جلو ۰/۰۰۱=P، شانه به جلو ۰/۰۰۱=P، قدرت عضلات گردن ۰/۰۰۱=P و حس عمقی گردن ۰/۰۰۱=P در گروه تجربی پس از اجرای پروتکل تمرینی بهبود پیدا کرده است اما در گروه کنترل بهبودی معنی‌داری مشاهده نشد ۰/۴۲۵=P.
نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق نشان داد مداخله تمرین اصلاحی بر حس عمقی، وضعیت سر، شانه و قدرت عضلات گردن در دانش آموزان پسر کاربر تلفن همراه موفق بوده است. با توجه به اندازه اثر بالای گزارش شده برای تمرینات اصلاحی، پیشنهاد می شود که این برنامه تمرینی برای بهبود این متغییرها مورد استفاده قرار گیرد.


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله ارگونومی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Ergonomics

Designed & Developed by : Yektaweb